શીત પવનની મધુર લહર પાલવ સ્પર્શાવી જાયઃ
રોમ રોમમાં કવિના કંટકની કવિતા અંકાય!
રૂંવે રૂંવે કંટક, કંટક કંટક ખીલે ફૂલ :
ફૂલે ફૂલે ભ્રમર, ભ્રમરને સંગ મળે અનુકૂલ!
જીવન મીઠ્ઠો દરિયો – ભરતી કબૂલ, ઓટ કબૂલ :
હું તન્મય પ્રિય, હો મન્મય તું – પળ બે પળ પ્રતિકૂળ!
મન માને, મતિ નહિ માને; મતિ માને, મન વંકાય :
મન તકલી, દુઃખ રૂની પૂણી : સુખ સૂતર કંતાય!
‘રૂંવે રૂંવે કંટક’ના કવિ: નવિન મોદી