(અવતરણિકા – ગંગાના અવતરણ માટે ગંગોત્રીની પ્રાર્થના)
હું ગંગોત્રી અસિત સિત સોત્કંઠ ને સૌમ્ય રુદ્ર,
શૈલોમાં જ્યાં ભગીરથ શિલા ભકિતનો ત્યાં સમુદ્ર;
દેહાગ્નિમાં કપિલમુનિના ભસ્મ સૌ પિતૃઓને
અર્પો આવી પરમ પદ ૐરૂપિણી દેહસ્પર્શે!
એ ૐકારે સ્વરત્રય મહાનાદ મન્વંતરોના,
હે ૐ-કાર્ – ઈશ્વર અભય આનંદ અભ્યંતરોમાં!
કો સત્કર્મે પરમ મમ અભ્યર્થના વ્યર્થ હો ના;
આવો ઝંઝાજલ, શિવજટા-કંદરા-કોતરોમાં!
ૐ-કારે સૌ પ્રથમ સ્વરમાં વિષ્ણુ હે વિશ્વ-આત્મા!
મધ્યે મૃત્યુંજય મૃદુલ હે રુદ્ર સર્વેક્ષરાત્મા!
અંતે આદ્યે પ્રણવ-પ્રણયન્ જયેષ્ઠ હે તાત બ્રહ્મા!
વંદું, શ્રદ્ધા ભગીરથ કૃપાવૃષ્ટિનાં વાદળોમાં!
‘आदित्यानां हरिरिति।’, ‘अकारोङस्मि वै अक्षराणाम्।’,
‘रुद्राणां शंकर इति।’, ‘गिरामक्षरं एकमस्मि।’
સ્વર્લોકે શ્રી હરિચરણ – પ્રક્ષાલને ધન્ય બ્રહ્મા,
ને કૈલાસે ભગીરથ તપે રુદ્રને રીઝવેલા;
સ્વર્-શૃંગેથી જલ `शिखरिणां मेरु:’ ઉત્સંગ સોહે;
આવો, સોહે ઈહ જલ ધરા `स्रोतसां जाह्नवी’ હે!
આ આલાપે મિલન `सरसां सागर:’ કૈં યુગોથી;
આવો, આવાહન સભર સંસાર પુણ્યોત્સવોથી!
અર્ચું પ્રાર્થું `श्रीहरिशिखरिन् – विष्णु स्रोतस्विनि’ હે!
આવો બ્રહ્મા-સુખસદનથી દિવ્ય ઓજસ્વિની હે!
લો હિલ્લોળે અમલ જલ ઉલ્લોલ ઉલ્લાસિનીને;
લો હૈયે ‘हे श्रीहरिसर’ ૐકાવ્ય સત્-સંગિનીને!
આ ઉદ્યાને સ્મરણ પણ આનંદનિસ્યંદકંદમ્,
માતર્, શાને તવ શરણ मन्ये न मन्ये तदन्यम्!
સંસારે આ અવતરણ હો શૈવ્ય હે સ્વર્ગજન્યા!
સ્પર્શી બ્રહ્મા-હરિ-હર ધરા રમ્ય ધન્યાતિધન્યા!
કાયા બુદ્ધિ મન વચન વા ઈંદ્રિયો પ્રકૃતિકૃત્
મર્ત્યો કેરાં અગણ અપકૃત્યો અરે પાપસંવૃત્ :
ધોવા સૌ સક્ષમ સહજ સત્કર્મ સંસ્કાર સીંચે,
स्वे स्वे कर्मण्यभिरतनर: નિત્ય સંસિદ્ધિ પ્રાર્થે
સર્વાર્થે, એ કર્મ-સંસ્થાપનાર્થે…
આવો હે શ્રીહરિ શ્રીહરિ – ઉચ્છંગથી શ્રીહરિમાં
અંગે અંગે અભિનય લઈ વ્હાલની વલ્લરીનાં!